Συνολικές προβολές σελίδας

Visitors

Search

18/7/12

Σχολή Μαγισσών - Κεφάλαιο πρώτο (πρώτο μέρος κεφαλαίου)

Σας είχα πει στην προηγούμενη ανάρτηση ότι θα δημοσιεύσω κάτι που γράφω οπότε... Δεν θα σας δείξω όλο το κεφάλαιο (ακόμα), επειδή είναι αρκετά μεγάλο. Ελπίζω να σας αρέσει!


Κεφάλαιο Πρώτο (πρώτο μέρος του κεφαλαίου)

Ξεκίνησε σαν όλες τις άλλες μέρες. Όμως δεν ήταν. Ήταν διαφορετική, το ένιωθα κι ας μην ήθελα να το παραδεχτώ. Μετά από εκείνη τη μέρα η ζωή μου άλλαξε τελείως και για να πω την αλήθεια, χαίρομαι.
Με λένε Ρόουζ, οι φίλοι μου με φωνάζουν Ρόου. Είχα τα γενέθλια μου όταν έμαθα πως...Πως είμαι μάγισσα. Έκλεινα τα 15 και είχα κανονίσει να κάνω πάρτι στο σπίτι μου, δηλαδή στο σπίτι του άντρα της μητέρας μου. Δεν τον συμπαθούσα τότε αλλά ούτε και τώρα τον συμπαθώ. Νομίζω ότι κι αυτός νιώθει το ίδιο για μένα, παρόλο που μπροστά στους άλλους προσποιείται το αντίθετο. Τέλος πάντων, ο κανονικός μπαμπάς μου πέθανε πριν 1 χρόνο από καρκίνο.
Στο σχολείο δεν ήμουνα και από τις πιο δημοφιλείς, οπότε όταν έφυγα από 'κει για να πάω στη Σχολή που είμαι τώρα δεν έχασα και τίποτα το σπουδαίο.
-Ρόουζ, έτοιμο το φαγητό - φώναξε η μαμά μου την ώρα που ετοιμαζόμουν να παω στο σχολείο.
-Έρχομαι! - της φώναξα κι εγώ με τη σειρά μου απ' το μπάνιο. Με το που χτένισα τα μαλλιά μου, και ήμουνα έτοιμη να βγω απ' το μπάνιο, μέσα στον καθρέφτη εμφανίστηκε μια γυναίκα, γύρω στα 40 και ήταν υπερβολικά όμορφη. Δεν ήξερα τι συμβαίνει, είχα μείνει άφωνη.
-Γεια σου, Ρόουζι. Είμαι η Κριστίν, διευθύντρια της Σχολής Μαγισσών της Μαγισσούπολης. - μου είπε απαλά και η φωνή της μου φάνηκε υπερβολικά ήρεμη όπως όλα τα χαρακτηριστικά της. Όπως η υπερβολική ομορφιά για την ηλικία της, δεν είχα ξαναδεί τόσο όμορφη γυναίκα ποτέ στη ζωή μου. Είχε μακριά κόκκινα μαλλιά, όμορφο σώμα και με την πρώτη ματιά φαινόταν πόσο ισχυρή είναι.
-Τι;!; - είπα δειλά,δειλά εγώ χωρίς να μπορώ ακόμα να καταλάβω τι συμβαίνει.
-Ρόουζι, είσαι μια από 'μας. Είσαι μάγισσα και χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου. Πρέπει να έρθεις στη Σχολή για να μάθεις πως να ελέγχεις τις δυνάμεις σου. Είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις μια από τις πιο σπουδαίες μάγισσες στην ιστορία μας. - μου είπε με την ίδια ήρεμη φωνή που είχε και πριν. Εγώ εκείνη τη στιγμή κατάφερα να σταματήσω να κοιτάω τον καθρέφτη με ανοιχτό το στόμα.
-Πρώτον, το όνομα μου κυρία είναι Ρόουζ. Δεύτερον, δεν γίνεται να είναι αλήθεια αυτό! Δεν γίνεται να είμαι μάγισσα, δεν έχω δυνάμεις! Το μόνο που έχω είναι πολύ μεγάλη φαντασία και είμαι σίγουρη πως αυτή τη στιγμή κοιμάμαι και όλο αυτό είναι όνειρο.
-Πραγματικά, αυτό πιστεύεις; Θα σου αποδείξω λοιπόν πως σου λέω την αλήθεια. - μου είπε με τρομερή αποφασιστικότητα και εκείνη τη στιγμή στο μπάνιο άρχισε να φυσάει πολύ δυνατά. Στον καθρέφτη εμφανίστηκε μια μικρή πορτούλα και εγώ πριν το καταλάβω είχα βρεθεί σε ένα μέρος απίστευτο, μαγικό. Ήμουν μπροστά σε ένα τεράστιο κτήριο που ήταν φτιαγμένο από ξύλο και φύλλα από κλαδιά δέντρων. Πάνω από μια μεγάλη πόρτα έγραφε πάνω σε μια ξύλινη ταμπέλα διακοσμημένη με μικρά μπουμπούκια λουλουδιών “Γρεφείο Διευθήντριας”. Μπήκα μέσα κι βρέθηκα σε ένα τεράστιο δωμάτιο (με όλη τη σημασία της λέξης) που στη μέση του είχε ένα γραφείο φορτωμένο με εκατοντάδες βιβλία. Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι με πορτρέτα και εικόνες. Εικόνες διάφορων ανθρώπων, και διάφορων τόπων.
-Λοιπόν, με πιστεύεις τώρα; - με κοίταξε γλυκά η διευθύντρια. Εγώ, για δεύτερη φορά εκείνο το πρωί είχα μείνει άφωνη.
-Θέλω να γυρίσω σπίτι μου! Τι είναι αυτό το μέρος; Και τι εννοείτε ότι είμαι μάγισσα; Τι συμβαίνει;!;
-Θα σου τα εξηγήσω όλα καλή μου.Εσύ είσαι διαφορετική από τα άλλα κορίτσια της ηλικίας σου, είσαι ιδιαίτερη. Η γιαγιά σου ήταν μάγισσα, μία από τις πιο σπουδαίες της εποχής της και πρώην διευθύντρια της Μαγισσούπολης. Η μητέρα σου βγήκε όμως κανονική και τότε, όταν γεννήθηκε, η γιαγιά σου αποφάσισε να αφήσει τις δυνάμεις της και να εγκαταλείψει τη Μαγισσούπολη για να αναθρέψει την κόρη της. Δεν μίλησε ποτέ σε κανέναν για τις δυνάμεις που είχε και γι' αυτό δεν ξέρεις τίποτα. Ρόουζι, εσύ γεννήθηκες σαν τη γιαγιά σου, με ιδιαίτερες δυνάμεις. Σήμερα κλείνεις τα 15 οπότε οι δυνάμεις σου θα αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Πρέπει να με πιστέψεις και να αποφασίσεις αν θέλεις να ξεχάσεις για όλα αυτά που άκουσες, να αρνηθείς την ιδιαιτερότητα σου και να γίνεις κανονικός άνθρωπος ή να έρθεις στη Σχολή Μαγισσών και να βελτιώσεις τις δυνάμεις σου. - μου εξήγησε. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, αλλά υπήρχε μία λογική. Όταν ήμουνα μικρή, η γιαγιά μου συνέχεια μου έλεγε ιστορίες για τις μάγισσες, ότι υπήρχαν καλές αλλά και κακές. Μου είχε μιλήσει και για τη Μαγισσούπολη μια φορά, αλλά τότε πίστευα πως όλα ήταν παραμύθια. Και εκείνη τη στιγμή κατάλαβα. Κατάλαβα πως δεν ήταν όνειρο και πως όντως έπρεπε να αποφασίσω.
-Θα μείνω! - είπα αλλά δεν ήμουνα σίγουρη αν έκανα το σωστό.
-Προηγουμένως, είχατε πει ότι χρειαζόσαστε τη βοήθειά μου. Για ποιο πράγμα; - είχα πολλές απορίες. Ήθελα πάνω απ' όλα να μάθω όσα περισσότερα μπορώ γι' αυτόν τον καινούριο κόσμο. Το βλέμμα της Κριστίν σκοτείνιασε αλλά γρήγορα χαμογέλασε, για να μην ανησυχήσω προφανώς.
-Θα...Μάθεις όταν έρθει η ώρα. Προς το παρόν έλα να σου δείξω τα κατατόπια...

Υ.Γ Έτσι φαντάζομαι τη Ρόουζ
Υ.Γ2 Αν έχετε ερωτήσεις σχετικά με το κείμενο μπορείτε να ρωτήσετε ελεύθερα

16/7/12

Καλό Καλοκαίρι!

Ίσως λίγο αργοπορημένα αλλά...Καλό Καλοκαίρι! Το blog ανανεώθηκε τελείως και ελπίζω να σας αρέσει. Εγώ...Πλέον δεν είμαι 11 αλλά 12. Στις 7 (Ιουλίου) είχα τα γενέθλιά μου. Σύντομα θα δημοσιεύσω κάτι καινούριο που γράφω. Προς το παρόν σας εύχομαι να περάσετε τέλεια αυτό το καλοκαίρι και να κάνετε πολλές,πολλές βουτιές στη θάλασσα.
Και ένα πολύ ωραίο τραγουδάκι από μένα: