Το πιστεύετε; Ακόμα και στην ΚΟΜΟΤΗΝΗ που ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ δεν έχει κρύο και δεν στρώνει το χιόνι, αύριο το πρωί στις 8:00 θα έχει -8 βαθμούς! Αύριο σχολείο θα πάμε απ' τις 10:00 και θα είμαστε ή μέχρι τις 2:00 (κανονικά) ή μέχρι τις 3:00 (γκρρρ). Σήμερα το πρωί που βγήκα έξω, σε μόλις 5 λεπτά πάγωσαν τα αυτιά μου σε σημείο που δεν τα ένιωθα. Ύστερα ακολούθησαν και η μύτη με τα χέρια μου.
ΒΟΡΕΙΟΣ ΠΟΛΟΣ κυριολεκτικά!
Τέλος πάντων, συγγνώμη που το σαββατοκύριακο δεν μπήκα καθόλου όμως είχα άλλα προβλήματα, με τις φίλες μου. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα μόνο θέλω να τους πω το εξής σ' αυτές και σε όλους εσάς:
Ας κοιτάξουμε μέσα μας, στην ψυχή μας...Ξεφυλλίζοντας την δικιά μας ιστορία, το δικό μας κουβάρι της ζωής, μιας ζωής που δεν στρώνεται με ροδοπέταλα... Γεμάτη σκέψεις, ανησυχίες, όνειρα...Με τα μάτια της ψυχής ας φέρουμε στη σκέψη μας τους ανθρώπους εκείνους που μας στάθηκαν και αν εμείς οι ΙΔΙΟΙ τους αφήσουμε θα ξανασταθούν πλάι μας...
Οι φίλοι, είναι σαν το αλάτι, χωρίς αυτούς η ζωή μας είναι άνοστη γι' αυτό ας μην τους διώχνουμε... Οι φίλοι είναι κάτι σαν τον φύλακα άγγελό μας, που, σιωπηλοί ακολουθούν τα όνειρά μας, τα θέλω μας, τις προσδοκίες μας... Αν τους αφήσουμε, θα διώξουν τη μοναξιά μας, θα μας απλώσουν το χέρι, θα μας δώσουν την καρδιά τους, θα φωτίσουν τη ζωή μας... Αν τους αφήσουμε δίπλα μας, θα αποκτήσουμε μια φιλία ανεξίτηλη στο χρόνο! Γι' αυτό, για να μην είμαστε μόνοι μας, ας κοιτάξουμε μέσα απ' τα μάτια των άλλων, ας δούμε σε τι έχουμε φταίξει κι εμείς, ας μην διώχνουμε άλλο τους φίλους μας, ας μην απομονωνόμαστε... Γιατί, αν ποτέ μείνουμε μόνοι μας... Τότε το φταίξιμο θα είναι μόνο ΔΙΚΟ μας...
Αύριο το πρωί θα σας επισκεφτώ φίλοι μου, τα λέμε!
ΒΟΡΕΙΟΣ ΠΟΛΟΣ κυριολεκτικά!
Τέλος πάντων, συγγνώμη που το σαββατοκύριακο δεν μπήκα καθόλου όμως είχα άλλα προβλήματα, με τις φίλες μου. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα μόνο θέλω να τους πω το εξής σ' αυτές και σε όλους εσάς:
Ας κοιτάξουμε μέσα μας, στην ψυχή μας...Ξεφυλλίζοντας την δικιά μας ιστορία, το δικό μας κουβάρι της ζωής, μιας ζωής που δεν στρώνεται με ροδοπέταλα... Γεμάτη σκέψεις, ανησυχίες, όνειρα...Με τα μάτια της ψυχής ας φέρουμε στη σκέψη μας τους ανθρώπους εκείνους που μας στάθηκαν και αν εμείς οι ΙΔΙΟΙ τους αφήσουμε θα ξανασταθούν πλάι μας...
Οι φίλοι, είναι σαν το αλάτι, χωρίς αυτούς η ζωή μας είναι άνοστη γι' αυτό ας μην τους διώχνουμε... Οι φίλοι είναι κάτι σαν τον φύλακα άγγελό μας, που, σιωπηλοί ακολουθούν τα όνειρά μας, τα θέλω μας, τις προσδοκίες μας... Αν τους αφήσουμε, θα διώξουν τη μοναξιά μας, θα μας απλώσουν το χέρι, θα μας δώσουν την καρδιά τους, θα φωτίσουν τη ζωή μας... Αν τους αφήσουμε δίπλα μας, θα αποκτήσουμε μια φιλία ανεξίτηλη στο χρόνο! Γι' αυτό, για να μην είμαστε μόνοι μας, ας κοιτάξουμε μέσα απ' τα μάτια των άλλων, ας δούμε σε τι έχουμε φταίξει κι εμείς, ας μην διώχνουμε άλλο τους φίλους μας, ας μην απομονωνόμαστε... Γιατί, αν ποτέ μείνουμε μόνοι μας... Τότε το φταίξιμο θα είναι μόνο ΔΙΚΟ μας...
Αύριο το πρωί θα σας επισκεφτώ φίλοι μου, τα λέμε!